Bir ulu ağaçtan bir yaprak düºse
O anda acısın duyar iniler
Katlansa acıya sakince geçse
Esen rüzgarlara uyar iniler
Bu aºkın meyinden içip de kanan
Bendeki baºını sevdaya salan
Yarinden ayrılıp gurbette kalan
Geçen günlerini sayar iniler
Çağlayıp akıyor bakarsın suya
Yağan yağmurlardan zevk duya duya
Geçer dolaplardan yeter arzuya
Baºını çarklara koyar iniler
Dağlar çiçek açar Veysel dert açar
Derdine düºtüğüm yar benden kaçar
Gerçek aºık olan kendinden geçer
Derdini aleme yayar iniler