Tak mína hönd, lítum um öxl leysum bönd.
Frá myrkri martröð sem draugar
Vagg´a og velta, lengra, lægra, oft vilja daginn svelta

Stór, agnarögn, oft er dýrð í dauðaþögn.
Í miðjum draumi sem heitum höndum vefur
Lengra, hærra á loft nýjann dag upphefur
Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér

Og allt sem verður, sem var og sem er, núna
Knúið á dyr, og uppá gátt sem aldrei fyrr
Úr veruleika sem vissa ver og klæðir
Svengra, nær jafnoft dýrðardaginn fæðir

Composição: Ásgeir Trausti Einarsson