In jouw slaap
Lag jij te praten
Over steden
En over straten
Die ik niet kende
Die ik nooit vond
Waardoor ik mij afvroeg
Of jij wel bestond

Als wij later elkaar kunnen begrijpen
Als wij later alles helder zullen zien
Dan gaan we reizen
Dan gaan we naar een ander land
Waar we langzaamaan verdwijnen
Als losse korrels in het zand

In jouw slaap
Lag jij te praten
Over straten in een uithoek van je brein
En op een morgen begon het mij te dagen
Jij zal nooit helemaal de mijne zijn