Ein dugal kar fra garden dro
Han fulgte furuas sus
Opp gjennom Ã…sen grÃ…stein han bar
Staut hans gange var

SvÃœpt i morgengry
Under ein helnorsk himmel
Hans fÃœtter traurig vandres hen
Mot sitt mÃ…l opp pÃ… hÃœyden

Ein vÔrbitt hand griper sverdet fatt
Og klÃœyver den blÃ…nende skalle
Hans kjeft den vrir seg i ulmende hat
Ufrender kommer at falle

SÃ… stod han der pÃ… utkikkstopp
Hans Ãœyne ei dei kviler
For han sÃœkte reint eit syn
Men det ble ein grusom pine

Der blant norges skog og mark
Var fienden og fÔl
Hans grimme sinn skulle vise dem
At norsÃœnn han har nok at tÔl

Ein vÔrbitt hand griper sverdet fatt
Og klÃœyver den blÃ…nende skalle
Hans kjeft den vrir seg i ulmende hat
Ufrender kommer at falle

NorsÃœnn tapte noregsgard
For ein Lansikt i¦ hÔr
Stolt han var dan han kom igjen
For Ã… klÃœyve denne sitt sverd