Ummaktan vazgeçtim sözlerin tükendiði gün
Çýðlýk çýðlýðaydý gözlerim bakýp da duymadýn
Artýk sormuyorum neden diye
Bitti yalanlarla dansým yormayýn beni yeter

Yüzleþtim aynalarla iþte karþýndayým
BÝr mum aleviydi gözlerim rüzgarýmda titreyen
Artýk geçmez oldu bende bensiz zamanlar
Dindi fýrtýnam duruldum yormayýn beni yeter

Yaþarken doðmak istiyorum
Yüreðime doðmak istiyorum
Yaðmur olup yaðmak istiyorum
Sonra güneþ olup açmak gökkuþaðýnýn renkleriyle

Alýþýnca gözlerim karanlýða yürürken
Bir umut ki yaþamak doladým da dilime
Meydan okuyorum þimdi korkularýn hepsine
Dönüþ yok gidiyorum sormayýn beni yeter

Yaþarken doðmak istiyorum
Yüreðime doðmak istiyorum
Yaðmur olup yaðmak istiyorum
Sonra güneþ olup açmak gökkuþaðýnýn renkleriyle