't Oude moedertje stond bevend
Op het telegraafkantoor
Vriendelijk sprak de ambtenaar "Juffrouw,
Aanstonds geeft Bandoeng gehoor"
Trillend op haar stramme benen greep ze naar de microfoon
En daar hoorde zij o wonder, zacht de stem van hare zoon

refren':
"Hallo Bandoeng?"
"Ja moeder hier ben ik"
"Dag lieve jongen", zegt ze met een snik
"Hallo hallo, hoe gaat het oude vrouw?"
Dan zegt ze alleen "ik verlang zo erg naar jou"

Lieve jongen zegt ze teder
Ik heb maandenlang gespaard
't Was me om jou te kunnen spreken
M'n allerlaatste gulden waard
En ontroerd zegt hij dan "moeder nog vier jaar dan is het om
Als ik terugben zal 'k je pakken als ik weer in Holland kom"

refren'

Wacht eens even zegt hij lachend
Ik nam m'n jongste zoontje mee
Even later hoort ze duidelijk
"Opoe lief, tabe, tabe"
Maar dan wordt het haar te machtig, en dan fluistert ze "o Heer
Dank dat ik dat heb mogen horen" en dan valt ze wenend neer

"Hallo Bandoeng?"
"Ja moeder hier ben ik"
Zij antwoordt niets, hij hoort alleen een snik
"Hallo, hallo" klinkt over verre zee
Zij is niet meer en het kindje roept "tabe"
Tabe