De zomer van '40, een klein land aan zee
Met rivieren en duinen in pais en vree
De oosterburen bezetten het land
Verhingen de bordjes met ijzeren hand
Van vrienden, verwanten werd niets meer gehoord
En alle verzet werd bloedig gesmoord
In hun plaats kwamen vreemden met een andere taal
En 's avonds op straat zijn was toen illegaal

refren':
Lage landen aan de zee, onder de duim gehouden
Estland, Letland en Litouwen

Zoveel jaar later loopt nog steeds een soldaat
Met het machinegeweer in de aanslag op straat
Niets lijkt veranderd en stil stond de tijd
Want dit lage land werd nooit bevrijd
De ene kijkt toe, de andere zwijgt
terwijl Grote Broer met legertanks dreigt
Hoe zou je het vinden als hier in de stad
Nog een Ortskommandant of een Gauleiter zat

refren'